Ja, bijna volle maan. Dan ben ik aan de beurt. Altijd gebeurt er wel iets wat wijst naar limiterende overtuigingen uit het leven wat ik gebouwd heb op basis van mijn ouders hun overtuigingen. Ver van de connectie met mijn energie. Vannacht had ik een droom over de zittende president! Wat moet ik daar nou weer mee? Gelukkig heb ik chatgtp tot mijn beschikking om te analyseren, zodat mijn energie bespaard kan blijven. De eerste scene was over een keuze die ik heb gemaakt om een gewoonte uit mijn bekende leven los te laten.
Pas na de beslissing en de actie die in lijn ligt met de beslissing voor een nieuwe richting, ervaar ik het verschil. Ik ben blij. bevrijd. opgelucht. Ideeën komen binnen drijven en ik geniet enorm van mezelf in het moment. Het verdwijnen van een laag geeft spontaan helderheid en speelsheid. Dus natuurlijk droom ik daarover. Inmiddels weet ik dat je in dromen verwerkt. Nu deze laag weg is – en weg blijft zolang ik in een bepaalde richting blijf kiezen- komt de volgende ‘laag’ naar boven. De president. Het gaat nooit over de persoon die verschijnt, altijd over de aspecten die die persoon ‘vooraan’ in de persoonlijkheid heeft. Dit gaat over risico’s nemen, ongeëvenaarde directe eenduidigheid en gewoon doen.
Deze aspecten in mij zijn vele duizenden dagen niet actief geweest. Ik herken dat die door mijn ‘geprojecteerde zelf’ met alle macht worden omzeild. Gevaarlijke aspecten, voor mijn veilige leventje. Nu wil ik door de barrière van mijn eigen psyche heen breken, wetende dat ik nooit nieuwe rails ga kiezen als ik hier niet doorheen breek.
Ik weet waar ik heen moet; acceptatie vinden voor de beslissing van het moment waarop ik gekozen heb om deze aspecten nooit meer te laten zien. Dat is geen een moment geweest, maar een herhalin